Editoriaal / Ode aan de eigenzinnigheid

Op 12 april gaf Citroën de eerste foto’s vrij van zijn toekomstige C5 X. Met dit nieuwe model wil het Franse merk zichzelf opnieuw op de kaart zetten in het D-segment – de toekomst zal uitwijzen hoezeer dat lukt. In ieder geval is de nieuwkomer de facto de opvolger van de C5 die enkele jaren geleden van het toneel verdween. Zoals enigszins te verwachten was, zeker na de eerdere introductie van de jongste C4, is het echter geen klassieke berline geworden. 

Blijkbaar is dat in dit segment een koetswerkvorm geworden die, tot spijt van wie het benijdt en enkele uitzonderingen als de Mazda 6, Skoda Superb of Volvo S60 niet te na gesproken, haast alleen nog bestaansrecht heeft met een Duits logo op de neus, en dan liefst ‘premium’. Ford liet al weten dat het Mondeo-verhaal aan zijn laatste hoofdstuk bezig is en bij Volkswagen lijkt zelfs de ooit alomtegenwoordige Passat alleen nog een toekomst te hebben als break. En of Alfa Romeo en Jaguar de ontwikkelingskosten van hun Giulia en XE – nochtans allebei schitterende driver’s cars – al hebben terugverdiend, is nog maar de vraag. 

De ervaring leert dat goed design mooier wordt mettertijd en dat doorsneeontwerpen vaak snel gedateerd raken. 

Maar terug naar de Citroën C5 X, waarvan de naam misschien wel een beetje ongelukkig gekozen is, want wel erg makkelijk te verwarren met de CX-5 van Mazda. Ironisch, want in tegenstelling tot die Japanner en tegen de trend in is de nieuwe Citroën geen SUV geworden, maar een cross-over – net als de C4 trouwens. Een initiatief dat ik als koele minnaar van SUV’s alleen maar kan toejuichen. Bij Citroën lijken ze zich ervan bewust dat er al genoeg van die nodeloos hoge modellen zijn en dat er toch nog altijd mensen zijn die zich met een dergelijke koetswerkarchitectuur niet kunnen of willen verzoenen. 

Het zal u echter niet verbazen dat de reacties op de C5 X op onze social media nogal uiteenliepen, gaande van “Wat een gedrocht” tot emoticons met hartjes. Zoals sommigen (terecht) opwerpen, is het echter best te wachten om een oordeel te vormen tot we de auto ‘in the flesh’ kunnen zien. De ervaring leert trouwens dat goed design mooier wordt mettertijd en dat doorsneeontwerpen vaak snel gedateerd raken. En er zijn heus ook voorbeelden van modellen die ongeacht hun verguisde design best wat succes hebben geoogst. Denk maar aan de Nissan Juke of… de Fiat Multipla. En ook de Hyundai Kona lijkt geen hinder te ondervinden van zijn ‘aparte’ design… dat trouwens iets gemeen heeft met dat van de C5 X: het is Belgisch! 

U hebt het al begrepen: wat mij betreft, mag er gerust wat diversiteit zijn op onze wegen, en daarvoor: hulde aan Citroën voor de durf die het op designvlak (opnieuw) aan de dag legt. Beauty is in the eye of the beholder, en dat is maar goed ook. Want, geef toe – en zonder afbreuk te doen aan de kwaliteiten van die modellen – onze wegen zouden er maar saai uitzien als iedereen ofwel met een Audi A4, BMW 3-Reeks of Mercedes C-Klasse ofwel met een dertien in een dozijn-SUV zou rijden…