Nostalgie / Vintage – Seat Leon Cupra R: Autopista-killer

In 1998 werd de Toledo, de eerste Seat met een puur VW-platform, vervangen. De elegante berline koos voor het platform dat in 1996 was ingewijd door de Audi A3 en vervolgens was overgenomen door de Skoda Octavia en… de Volkswagen Golf IV. Hoewel het om een conventionele berline met een paar onverwachte motoren ging (V5 en VR6), werd de in 1999 geïntroduceerde nieuwe compacte afgeleide van dit platform, de Leon, al snel het enfant terrible van het merk.

Een trapje hoger…

Uiterlijk was de Leon een Toledo met een afgeknotte achterkant. Van zijn grote broer, die zijn lijnenspel te danken had aan Giorgetto Giugiaro, recupereerde hij de voorkant met de slanke koplampen en het radiatorrooster in drie delen. De trekken werden uitgerekt en weerspiegelden een zekere dynamiek. Je kon niet ontkennen dat Seat het ‘jonge en sportieve’ merk was van de groep. De amandelvormige achterlichten aan weerszijden van de kont droegen bij aan deze identiteit en de nummerplaat werd verplaatst naar de onderkant van de bumper. Ook het interieur was rechtstreeks van de Toledo overgenomen. Het is normaal als het dashboard u bekend voorkomt, want het was overgeheveld uit de eerste generatie van de Audi A3. Om maar te zeggen dat de kwaliteitsindruk en de assemblage sterke troeven waren.

Maar het gaat hier niet om de assemblagekunsten van Seat. De Cupra R genoot een specifiek koetswerk, met een meer opengewerkte voorspoiler en een diffusor in de bumper met een vette, enkelvoudige en ovalen uitlaatpijp. De specifieke achttienduimvelgen benadrukten op smaakvolle wijze de aspiraties van de auto. Het interieur bleef Duits-discreet, met een paar rode toetsen, semikuipzitjes met R-stiksel en een mooi driespakig stuurwiel

.

Recyclage op zijn Duits

Hoewel een breed gamma aan benzine- en dieselmotoren op de markt kwam, vormde de Cupra R, die in 2002 zijn opwachting maakte, een geloofwaardig alternatief voor de… Audi S3. Hij nam er zelfs de motor van over, de drukgevoede ‘AMK’-viercilinder van 1.781 cc in een versie met vijf kleppen per cilinder. Bij zijn lancering ontwikkelde de Cupra R 210 pk, waarmee hij van 0 naar 100 km/u sprintte in 7,5 seconden en een topsnelheid haalde van 235 km/u.

In 2003 onderging hij dezelfde vermogensstijging als de S3 en ging hij naar 225 pk, goed voor een top van 242 km/u en een 0 naar 100 km/u in 6,9 seconden. Die cijfers kwamen heel dicht bij die van zijn Duitse neef waar hij van was afgeleid (maar ze bleven er iets onder). Het vermogen werd via een manuele zesversnellingsbak op de weg overgebracht.

S3 voor armelui?

De Leon Cupra R had in tegenstelling tot zijn neef met vier ringen echter geen recht op vierwielaandrijving. Toch stelde hij niet teleur: door dat ‘gebrek’ had hij een troef op de weegschaal, waar hij 1.366 kilo liet optekenen in plaats van 1.420 kilo voor de Audi. De Cupra R stond op achttienduimvelgen die de geventileerde schijven met Brembo-klauwen nauwelijks konden verbergen. De besturing en ophanging waren uiteraard volledig herwerkt in vergelijking met de klassieke Leon. Zijn wegcontact was uitzonderlijk en deze Cupra toonde zich bijzonder levendig zonder ooit het comfort te schaden. En hoewel hij aan de weg gekleefd was, waren een trekkrachtcontrole en ESP van de partij om elk risico op ongewenste slippertjes te vermijden.

In 2005 maakte deze compacte Seat plaats voor de tweede generatie van het model. De Leon Cupra R is de zeldzaamste en meest gegeerde Leon, en dus die waarvan de herverkoopwaarde het hoogst is. De vraagprijzen beginnen bij 3.500 tot 4.000 euro voor modellen met veel kilometers en kunnen tot 8.000 euro en meer gaan. Niet slecht voor een compacte Seat van meer dan 15 jaar oud. Vreemd genoeg vind je er enorm veel in Zwitserland. Onze Alpenvrienden waren verzot op het model en een groot deel van de productie is daar verkocht. Daardoor zijn op die markt ook specifieke speciale reeksen ontstaan (zoals de Suizacopa). In grote lijnen is de Cupra R even betrouwbaar en doordacht als zijn evenknieën bij de VW-groep. Zijn enige achilleshiel zit hem in de ontstekingsbobijnen, een bekend probleem van de ‘20VT’-motoren. Dit compleet vergeten voorwielaangedreven alternatief voor de Audi S3 Mk1 biedt meer dan aanvaardbare prestaties en een zeer aangenaam weggedrag, en pakt bovendien uit met een zekere originaliteit en een Latijns temperament dat zijn wat droge neven uit Duitsland niet noodzakelijk bezitten…