Vergelijkende test / Alfa Romeo 147 1.6 TS 105, Mazda 3 1.6, Opel Astra 1.6, Peugeot 307 1.6 16V, Toyota Corolla 1.6

Door gewoon de tussenklassementen
(weggedrag, comfort, motor, functionaliteit
en budget) op te tellen, komen we
tot een ondubbelzinnig eindklassement.
De Peugeot 307 1.6 wint deze vijfkamp
met twee overwinningen op zak, namelijk
functionaliteit en prijs-uitrusting.
Nog opmerkelijker is dat hij in de drie
andere klassementen (weggedrag, comfort
en motor) de tweede plaats in de
wacht sleept. Het bewijs dat de 307 echt
een homogene auto is. Het is moeilijk
om hem op een zware fout te betrappen,
zozeer blinkt hij uit in de meeste domeinen
die over het algemeen gewaardeerd
worden in deze categorie. Hij
werd net drie jaar geleden gelanceerd,
maar de tijd heeft blijkbaar geen vat op
hem. Hij was dus van bij het begin goed
gewapend voor de strijd.
Daarachter vinden we de Astra, de
nieuwkomer. Hij behaalt één overwinning,
voor comfort, en twee keer zilver,
voor functionaliteit en prijs-uitrusting.
Een mooi resultaat, en wellicht had hij
met een enthousiastere motor en een dynamischer
weggedrag de overwinning
in de wacht kunnen slepen. Voor de rest
is het een buitengewoon rationele auto
die barst van de overduidelijke kwaliteiten
op het vlak van comfort, binnenruimte
en technologische innovaties, die
hem in staat zouden moeten stellen een
benijdenswaardige rol te spelen in deze
categorie. Wellicht eerder als diesel dan
als benzine.
Het podium wordt vervolledigd door
de beide Japanners, die ex aequo eindigen.
De Mazda 3 dankzij zijn onderstel,
en de Toyota Corolla dankzij zijn motor.
Het ideaal zou klaarblijkelijk geweest
zijn de Toyota-motor in de Mazda te hangen,
maar voor zover wij weten, zijn er
geen toenaderingspogingen aan de gang
tussen beide merken. In afwachting is
de Mazda 3 de grootste, die ook het
meeste binnenruimte heeft. En hij is ook
de aangenaamste om mee te rijden,
dankzij zijn opmerkelijke dynamische
kwaliteiten. Maar in deze vergelijking
spelen zijn afwezige motor, zijn rolgeluiden
en zijn onbegrijpelijke uitrustingsbeleid niet in zijn voordeel.
Die laatste opmerking geldt ook voor
de Toyota Corolla, die in zijn basisversie
Luna pover uitgerust is en niet behoorlijk
aangekleed kan worden door
de wel erg beperkte optielijst. Ook de
kleine kofferinhoud en binnenafmetingen
kunnen hem, net als de bestuurdersplaats,
die voorbehouden is aan kleine
mensen, niet de nodige homogeniteit
verschaffen.
De Alfa heeft te kampen met een onderstel
dat de vergelijking met zijn hedendaagse
concurrenten moeilijk doorstaat.
Daarnaast vertoont de afwerking
hier en daar nog een lacune en is de binnenruimte
ook hier beperkt. Daarentegen
pakt hij uit met de beste interieursfeer,
wellicht de meest uitgesproken
koetswerkstijl en een verhouding prijsuitrusting
die nog steeds competitief genoemd
kan worden. De Alfa blijft dus
een auto voor hedonistische – en onvoorwaardelijke
– estheten. In een rationeel
segment is dat een kwaliteit waarmee
hij zich kan onderscheiden.