Eerste test / Citroën C4 Cactus: interimberline

De Citroën C4 Cactus kwam in 2014 op de markt en werd toen door zijn bedenkers omschreven als een mini-cross-over. Hij haalde echter nooit het verhoopte succes. Daarom is hij herwerkt: hij bleef even groot, maar vormde zich om tot een berline en schudde zijn stekels af.

Het concept

In de sterk gecodeerde wereld van de mode kan het contraproductief werken als je te veel met smaken en kleuren goochelt. Citroën waagde zich aan het experiment tijdens de eerste helft van de carrière van de C4 Cactus, een model dat te origineel was – met een bewust onduidelijk geslacht – om te kunnen doordringen tot het sterk afgelijnde segment van de SUV’s of zelfs de cross-overs. Logischerwijze wist hij daarom enkel de trendsetters te verleiden van een klein publiek en werden er op 4 jaar tijd slechts 270.000 exemplaren van gesleten. Dat is een eerbaar cijfer voor een nicheproduct, maar niet voor een compact massamodel.

Wat er verandert

Deze facelift halverwege zijn carrière wil deze misser rechtzetten. Citroën schrapt dus alles wat kon choqueren of wat niet in de smaak viel: de te opvallende en controversiële zijdelingse beschermplaten met Airbumps, die zijn vervangen door meer discrete en subtiele elementen onderaan de deuren (waarbij meteen de zijdelingse bescherming tegen parkeertikjes is verdwenen). De enige onderdelen die nog in antracietkleurig kunststof zijn gemaakt, zijn voortaan de onderkant van de bumpers, de wielkasten en de onderste rand van het koetswerk. De koplampen hebben dus geen rand meer in dit materiaal, dat hem voordien een beetje op een panda deden lijken. De achterlichten zijn meer uitgerekt richting de binnenkant van de achterpartij. Vooraan krijgt hij een meer uitgesproken radiatorrooster rond de nummerplaat. Maar het front verandert nog meer door de dagrijlichten en het visgraatlogo, dat voortaan de hele rand van de motorkap inneemt. De mistlampen met een rand in een contrastkleur zijn gebleven.

Hoe hij rijdt

De zitting van de voorstoelen in één bank is verdwenen en de enige nostalgische trek uit de tijd van de voorwielaandrijvers van papa zit niet meer in het interieur. Dit tierlantijntje kon worden bedacht omdat de bedieningsknop van de gerobotiseerde versnellingsbak geen ruimte nodig heeft. Nu die echter is vervangen door een Aisin AW-automaat, is het niet meer mogelijk om deze halve bank te behouden. De kussens krijgen daarentegen een extra padding in 3 van de 4 Ambiance-packs die Citroën voorziet in uitrustingsniveaus 2 (Feel) en 3 (Shine). Dit geheugenschuim is geïnspireerd op de wereld van de matrassen en “geeft het Citroën-comfort visueel vorm” (sic). Het brengt namelijk een tweede kussenlaag bij, maar die verbetert de zijdelingse ondersteuning helemaal niet, terwijl die al ondermaats is. Het stevig vasthouden van het lichaam van de passagiers vormt geen onderdeel van het DNA van een echte Citroën, dus kunnen we daar ook moeilijk commentaar op geven. Temeer omdat de Cactus wordt gezien als de enige fervente aanhanger van het ouderwetse Citroën-comfort, met een ophanging die filtert zoals een luchtkussen en die je wiegt in een licht deinende beweging. Het nieuwe model remt schommelbewegingen af via schokdempers met progressieve hydraulische aanslagpunten. Die zijn in de schokdemper geïntegreerd, Dus het gaat hier niet gewoon om schuivende polymeerbussen die op het buitenste deel van de demperschotel zijn geïntegreerd. De energie van kort op elkaar volgende bewegingen wordt beter geabsorbeerd en komt bij de absorberende kwaliteiten van de ophanging, die verder niets te maken heeft met de hydropneumatische ophanging van de hoogdagen van het merk – al doet ze er qua rijgevoel wel aan denken. Een stijvere koetswerkstructuur en een verbeterde geluiddemping slagen erin om van het interieur een haven van stilte te maken.

Budget & uitrusting

Aan het motorenpalet verandert niets – de 1.2-turbobenzine met 82, 110 of 130 pk en 1.6-turbodiesel met 100 pk doen verder zonder opmerkelijke wijzigingen. De prijzen gaan van 17.200 tot 24.400 euro. Voor deze eerste kennismaking waren enkel de drie duurste versies (Shine) beschikbaar: de 1.6 BlueHDi 100-diesel met manuele vijfversnellingsbak (24.400 euro) of de 1.2 PureTech 110 met manuele vijfbak (22.250 euro) of zestrapsautomaat (23.750 euro). Met zijn perfect geijkte zesversnellingsbak maakt de 1.2 110 pk met automaat de meeste indruk op ons. De opties zijn vooral van toepassing in uitrustingsniveaus 2 (Feel) en 3 (Shine) en zitten doorgaans gegroepeerd in thematische packs (rijden in alle seizoenen, rijhulpsystemen, parkeren, handenvrij, automatische functies, connectiviteit met vast aanraakscherm). En dan zijn er nog de 4 Color-packs, de 9 koetswerkkleuren, het panoramadak en de 5 interieursferen. Allemaal combinaties die van alle Cactussen compacte gezinsberlines maken die jonger, sympathieker en meer personaliseerbaar zijn dan de C4 5-deursberline die ons verlaat. Bij de overstap van de C4 Cactus (eerste generatie) naar de C4 Cactus (tweede generatie) is de basisprijs gestegen met 1.200 tot 1.500 euro naargelang van het uitrustingsniveau. Deze prijsstijging wordt verantwoord door de opfrisbeurt en het hogere niveau van de veiligheids- en vrijetijdsuitrusting.

Concurrentie

Omdat Citroën de C4 Cactus niet langer ziet als een kleine cross-over maar wel als een compacte vijfdeursberline, komt er concurrentie uit enerzijds de groep van SUV’s en cross-overs uit het B-segment met voorwielaandrijving (Audi Q2, Fiat 500L, Hyundai Kona, Peugeot 2008, toekomstige nieuwe Renault Captur, Seat Arona, VW T-Roc), die ongeveer even lang zijn als hem (4,16), en anderzijds uit de langere (4,3 tot 4,4 meter) en duurdere modellen van het C-segment (VW Golf).

Ons verdict

Als we de balans opmaken, dan kunnen we zeggen dat de C4 Cactus aansluit bij de nieuwe stijlrichting van de C3, C3 Aircross en de Picasso’s (C4 & C5). In werkelijkheid plaatst hij zich in het hart van het gamma om daar de C4 berline op te volgen tot wanneer die laatste een opvolger krijgt. Daardoor biedt hij meer comfort, is hij stiller en krijg je meer uitrusting. Hij treedt dus in het gelid door zijn originele kantjes te verbergen zonder zichzelf echt te ondermijnen.