Zich aanmelden

Met Facebook aanmelden

of

Uw informatie is niet correct.
Ik meld me aan Wachtwoord vergeten?
Er is geen Facebook-account verbonden aan de website, schrijf u in.

Wachtwoord vergeten?

×
Mijn wachtwoord opnieuw instellen
Je ontvangt een e-mail voor het instellen van een nieuw wachtwoord.
Geen account gekoppeld aan dit e-mailadres

Nog geen account?
SCHRIJF JE GRATIS IN.

Eerste test / Dodge Challenger SRT-8

Een dikke V8, een uitgesproken macholook en een voorkeur voor vette burn-outs: Amerikaanser dan de Dodge Challenger SRT-8 wordt het nauwelijks. Een heerlijke auto, op zijn eigen, onnavolgbare manier...

De musclecar is net zo archetypisch Amerikaans als drive-inhamburgertenten, Hollywood of verkooptelevisie. Nadat het fenomeen in de jaren negentig volledig uitgestorven leek, is de all-American sports car echter plots terug: zowel Ford als GM en Chrysler grijpen terug naar het concept van de overgemotoriseerde tweedeurs met een koetswerk dat schreeuwt om aandacht.

De Challenger deelt zijn platform, dat trouwens ook wordt gebruikt voor de Chrysler 300C, dus met een oude Mercedes E-Klasse. Daarmee breekt hij met de traditie van de Amerikaanse sportwagens van weleer, die het nog moesten stellen met starre assen en bladveren. De motor is echter een stukje Detroit Iron in de beste traditie. De achtcilinder braakt 425 pk uit, maar vooral 569 Nm en geeft zijn enorme kracht door aan de achterwielen via een elektronisch gestuurde vijftrapsautomaat van Mercedes-origine.

Koetswerkbewegingen worden relatief goed onderdrukt, en enkel bij echt grote wegoneffenheden gaat de Challenger een beetje deinen. Bij het aansnijden van een bocht voel je wel goed dat je onderweg bent met een grote auto met veel gewicht in de neus. Toch valt aan het (enorme) stuurwiel van deze reus (5 meter lang en 1,9 ton droog aan de haak) meer dan voldoende rijplezier te rapen dankzij de goed onderdrukte rolneigingen, de hoge gripgrens van de banden en natuurlijk het allesoverheersende koppel van de vette V8, die perfect wordt bijgestaan door de intelligent reagerende automaat. Amerikanen hechten traditioneel gezien weinig belang aan de afwerking van het interieur, met mistroostige decors van keiharde en krasgevoelige plastics als gevolg. In de Challenger valt dat echter goed mee.

Hoewel de Dodge Challenger beter rijdt dan om het even welke andere Amerikaanse musclecar die we al konden testen, staat hij qua rijgedrag nog niet op het niveau van de betere Europese of Aziatische sportwagen. Toch zijn we als een blok voor hem gevallen, om zijn dikke, roffelende V8, zijn imponerende design en proporties en zijn hoge comfortpeil. Op zijn eigen, weinig subtiele manier maakt de Challenger van elke rit een waar plezier.

U kunt de eerste test van de Dodge Challenger SRT-8 nalezen in AutoGids 787 van 23/12/2009.

In dit artikel : Dodge

Tests

Onze tests

Stockwagens

Stockwagens in de kijker

Tweedehands

Tweedehandswagens in de kijker

Beoordelingen

Laatste beoordelingen van eigenaars