Eerste test / Opel Zafira Tourer

De Zafira Tourer gebruikt de berline Insignia als basis. Voor de eenvolumer werd de wielbasis wel met 3 centimeter uitgerekt. Voorzien van de krachtigste dieselmotor (165 pk) bood onze test-Zafira Tourer rij-indrukken die doen denken aan die in de Insignia, wat als een compliment mag worden gezien. Een goed ondersteund koetswerk, een degelijke filtering, een stille en trillingvrije werking: het is er allemaal. Niemand heeft ooit gezegd dat je je moet vervelen achter het stuur wanneer je met een brave-huisvaderauto rijdt. Daartoe draagt ook de perfecte rijhouding bij.

Eindelijk dus een Zafira die leuk is om mee te rijden. Maar is hij dan nog altijd even praktisch? Logischerwijs neemt de Tourer het Flex7-systeem over waarmee je het aantal zitplaatsen kunt doen variëren van twee tot zeven volgens hetzelfde principe als voordien, met stoelen die in de vloer verdwijnen. Zijn binnenruimte ging er echter wel op vooruit dankzij een zowat twintig centimeter langer koetswerk en een 6 centimeter gegroeide wielbasis. In vergelijking met de vorige Zafira-generaties heeft de Tourer op de middelste rij niet langer een bank uit één stuk, maar drie afzonderlijke stoelen (waarbij de middelste iets smaller is), die ieder over 21 centimeter kunnen worden verschoven en beschikken over een rugleuning die in vier standen kan worden versteld. Dankzij de grotere koetswerkafmetingen kan de Zafira Tourer wel een groter koffervolume voorleggen.

De Zafira Tourer is uitstekend gebouwd en goed afgewerkt, gebruiksvriendelijk en aangenaam om naar te kijken. Hij neemt het dashboard van de Insignia over en doet nog een schepje boven op de praktische aspecten van de klassieke Zafira. Kortom, hij pakt zwaar uit... behalve wat zijn prijskaartje betreft. Ondanks zijn slimme interieur, zijn uitrusting van de bovenste plank en het rijplezier dat hij biedt, blijft dat erg competitief. Objectief gezien heeft Zafira Tourer dus alle ingrediënten in huis om een plaatsje onder de zon te veroveren in het segment.