Eerste test / Fiat 600e (2023): Italiaanse verpakking

Na de volledig elektrische 500e komt Fiat nu met de 600, die met zijn trendy vijfdeurskoetswerk in de stad wonende kleine gezinnen wil verleiden. Het nieuwe model staat op het CMP2-platform van de Stellantis-groep waar Fiat tegenwoordig deel van uitmaakt en kan daardoor worden aangeboden met een volledig elektrisch aandrijfgeheel of als mild hybrid. In dat laatste geval wordt de 1.2-driecilinder van de Franse tak van de groep bijgestaan door een 48-voltsysteem. Op die Hybrid is het nog even wachten, maar de volledig elektrische 600e konden we al aan de tand voelen.

Koetswerk en afmetingen Fiat 600e

Natuurlijk had de 500 van de 21e eeuw al een grote broer, in de vorm van de 500X, maar hoewel de carrière van die laatste stilaan op zijn einde loopt, neemt de 600 toch niet rechtstreeks de fakkel over van die compacte SUV – het zou trouwens wel erg on-Italiaans zijn om al een opvolger klaar te hebben voor een model dat nog in productie is... In ieder geval vertoont de 600 geen typische SUV-proporties. Zo is hij amper 4 mm hoger dan een Fiat 500e, terwijl het verschil in hoogte met de 500X 7,2 cm bedraagt. Je zou de 600 (met of zonder ‘e’) dus ook kunnen zien als een laattijdige opvolger van wijlen de Punto. Of als een neefje van bijvoorbeeld de Peugeot (e-)208 eerder dan van de (e-)2008.

Want met die Fransozen deelt hij zijn technische basis, al is de Italiaan wel 11,6 cm langer en rekt hij met zijn lengte van 4,17 meter de grenzen van het B-segment een beetje uit. In dat opzicht houdt hij dus toch enigszins het midden tussen een klassieke stadsauto en een kleine SUV. Zullen we hem dan maar in de steeds groter wordende restcategorie van de cross-overs onderbrengen?

In ieder geval heeft de nieuwe Fiat 600e voor alle duidelijkheid op technisch vlak dus niets gemeen met de elektrische 500, die nog in het pre-Stellantis-tijdperk werd ontwikkeld met pure FCA-technologie, en die met andere woorden zowel qua verpakking als qua inhoud nog op en top Italiaans is.

Voor de nieuwe Fiat 600 is de basis dus van oorsprong Frans, maar tijdens de persconferentie op het dak van de vroegere Lingotto-fabriek in Turijn putten de verantwoordelijken zich uit om het Italiaanse ‘dolce vita’-karakter van hun nieuwe boreling te benadrukken. De verwijzingen naar de Nuova 500 en de 600 uit de jaren 50 waren dan ook legio – de minder glamoureuze Cinquecento en Seicento uit de jaren 90 werden daarbij overigens opvallend doodgezwegen.

Maar eerlijk is eerlijk, de ontwerpers van het merk zijn er bijzonder goed in geslaagd om op het CMP2-platform van de Stellantis-groep waar Fiat tegenwoordig deel van uitmaakt, een vijfdeurskoetswerk te boetseren dat duidelijk de link legt met de 500e. Kijk maar naar de koplampen die doormidden worden gesneden, die typische ‘snor’ met daarop het 600-logo en de onderkant van de bumper die de auto een glimlach lijkt te geven, waarmee hij mijlenver verwijderd is van het agressieve design dat we tegenwoordig bij zoveel merken terugvinden.

>> Lengte: 4.171 mm – breedte: 1.781 mm – hoogte: 1.523 mm – wielbasis: 2.562 mm

Interieur en kofferruimte Fiat 600e

Net als aan de buitenkant vertoont de nieuwe Fiat 600 ook binnenin 500-trekjes. Zo zien we ook hier een stuur waarvan het design met twee spaken geïnspireerd is op dat van de illustere voorgangers uit de jaren 50, maar het dashboard is eveneens erg gelijkend. Groot verschil is echter dat de middentunnel hier doorloopt tot tegen het dashboard, waardoor de 600 nog een extra compartiment biedt waar je allerhande spulletjes in kwijt kunt. In totaal biedt het interieur trouwens voor 15 liter aan opbergcompartimenten. En ook hier zien we geen versnellingspook, maar wel knoppen om de rijrichting of de neutraal- of parkeerstand te kiezen. De 600 onderscheidt zich wel met zijn sfeerinterieurverlichting die kan worden ingesteld in verschillende kleuren.

Het geheel ziet er fris en modern uit, maar aan zachte materialen heeft de 600 wel een broertje dood. Op de bekleding van de middenarmsteun na is werkelijk alles van harde kunststof, ook de bovenste delen van het dashboard en de deurpanelen. Het oogt echter allemaal wel verzorgd, en belangrijker is dat het ook met de ergonomie goed zit. Dat laatste geldt ook voor het UConnect-infotainmentsysteem, dat misschien niet het meest uitgebreide is, maar wel erg gebruiksvriendelijk, en waarvan het scherm goed reageert op aanrakingen.

Bovendien zitten de fraai ontworpen voorstoelen van de Fiat 600 bovengemiddeld goed, en ook achterin is het aangenaam zitten, al is de knieruimte er niet uitzonderlijk. Voor de bestuurder heeft Fiat echter een opvallende troef achter de hand op La Prima: in die topversie is de linker voorstoel niet enkel elektrisch verstelbaar en net als de voorste passagiersstoel verwarmbaar, maar biedt hij ook een massagefunctie, toch wel een bijzonderheid in dit segment.

Wat het koffervolume betreft, doet de 600 beter dan de nochtans 9,3 cm langere 500X, al is 360 liter nu ook geen record. Wel handig is dat je de laadkabel onder de dubbele laadvloer kwijt kunt, zodat die niet los hoeft rond te slingeren in de koffer. Nog uitzonderlijk in dit segment is dat de 600e in zijn topversie La Prima recht heeft op een gemotoriseerde achterklep, die je in theorie kunt openen door met je voet onder de achterbumper te zwaaien maar waarvan de gevoeligheid op onze testauto te wensen overliet.

>> koffer: 360 liter

Specificaties en prestaties Fiat 600e

De specificaties van de 600e zijn bekend van verschillende andere elektrische modellen van de Stellantis-groep. Het gaat om de recentste versie van de e-CMP-basis, met een elektromotor van 156 pk/115 kW en 260 Nm die gevoed wordt door een lithium-ionbatterijpakket van 54 kWh (51 netto). Dat laatste weegt 340 kg, maar door de compacte afmetingen van de 600 weegt deze e-variant ‘slechts’ 1.520 kg, wat erg redelijk is voor een EV.

Zoals vaak bij volledig elektrische voertuigen is de topsnelheid beperkt, in dit geval tot 150 km/u. Optrekken van 0 tot 100 km/u doet de Italiaan – in de Sport-modus – in 9 seconden rond, wat hem voldoende vlot maakt in het dagelijkse verkeer.

Rijbereik en oplaadmogelijkheden Fiat 600e

De 600e heeft een geïntegreerde wisselstroomlader van 11 kW, waarmee een lege batterij aan een wallbox of een gewone publieke lader in 5 uur en 3 kwartier opnieuw volledig opgeladen zou moeten zijn. Aan een gewoon stopcontact neemt dat een slordige 26 uur in beslag – de Mode 2-laadkabel daarvoor wordt wel niet standaard meegeleverd.

Maar uiteraard kan de Fiat 600e ook rijbereik winnen aan een snellader, waar hij tot 100 kW aan gelijkstroom kan slikken. Dat is niet overdreven veel, maar het model is dan ook bedoeld als stadsauto en niet als kilometervreter. In ieder geval moet je op die manier de laadstatus van de batterij in 27 minuten van 20 naar 80 procent kunnen brengen.

Het WLTP-rijbereik bedraagt met een gemiddelde van 15,1 kWh/100 km iets meer dan 400 km, wat in dit segment erg mooi is. Voor zuiver stadsverkeer geeft Fiat zelfs een actieradius van meer dan 600 km op.

Rijgedrag Fiat 600e

Het (e-)CMP(2)-onderstel heeft een goede reputatie als het op het weggedrag aankomt, en dat is voor deze elektrische Fiat niet anders. De Fiat 600e pakt uit met een goed compromis comfort-weggedrag, zelfs met de 18-duimvelgen van onze La Prima-testauto. Koetswerkbewegingen worden goed onder controle gehouden zonder dat de auto op slecht wegdek in een stuiterbal verandert. De enige smet op het blazoen is wat ons betreft het stuurgevoel, dat veel te licht is in de standen eco en normaal, maar ook in de sportstand te artificieel is. Toch staat de 600e zowel in de stad als daarbuiten goed zijn mannetje en vertoont hij een gezond en bij momenten zelfs plezierig weggedrag.

Qua verbruik kwamen we na onze test in en om Turijn met 14,0 kWh/ 100 km zelfs onder het WLTP-gemiddelde uit, maar daar hoort wel als kanttekening bij dat we nauwelijks op de snelweg hebben gereden. Alles wijst er echter op dat de Fiat 600e in staat is om zuinig met stroom om te springen.

Belgische prijs Fiat 600e

Zoals gezegd biedt Fiat de 600 slechts in twee uitvoeringen aan, die technisch identiek zijn en enkel van elkaar verschillen qua uitrusting en aankleding. Op de basisversie Fiat 600 (Red) kleeft een basisprijs van 36.000 euro, terwijl de Fiat 600 La Prima in ons land 41.000 euro kost. Voor die 5.000 euro extra krijg je de volgende extra uitrusting: automatische grote lichten, een dodehoekcontrole, de Fiat Co-Driver (een autonome rijfunctie van niveau 2 met fileassisent), een afstandsregelaar voor de cruisecontrol, navigatie, extra luidsprekers en USB-aansluitingen, een inductielader, keyless entry, verwarmbare en inklapbare buitenspiegels, stoelverwarming voorin, de al vermelde elektrisch verstelbare voorstoel met massagefunctie, parkeersensoren vooraan en opzij (tegenover enkel achteraan voor de (Red)), een achteruitrijcamera en ten slotte de gemotoriseerde achterklep.

Voor de rest onderscheidt de La Prima zich met wat esthetische details, zoals donkere achterste ruiten, chroomafwerking, specifieke vloermatjes, een interieur in vegan leder (wat marketingtaal is voor kunstleder…) en lichtmetalen velgen van 18 duim in plaats van de stalen zestienduimers van de (Red). Op die laatste moet je het stellen met wat specifieke logo’s. Daarmee gaat Fiat de Aziatische toer op om de productiekosten te drukken, want de uitrusting is wat ze is en opties zijn er nagenoeg niet: een bandenherstelkit (50 euro) en de Mode 2-laadkabel voor laden aan een huishoudelijk stopcontact (460 euro).

Je Fiat 600 personaliseren kan met andere woorden enkel door middel van de koetswerkkleur – en zoals beloofd heeft de Italiaanse constructeur grijs uit zijn kleurenpalet geschrapt. De (Red) is standaard rood, maar kan ondanks zijn naam (voor… 600 euro) ook worden geleverd in het wit of het zwart, terwijl het standaard oranje metallic met de poëtische naam Sun of Italy van de La Prima voor dezelfde meerprijs kan worden vervangen door Sea of Italy-groen, Earth of Italy-zandkleur of Sky of Italy-blauw.

>>> Overzicht Belgische prijzen

Fiat 600e – verdict AutoGids

Met de 600 is Fiat erin geslaagd een heel eigen interpretatie te geven aan de opgelegde gemeenschappelijke Stellantis-basis. Met zijn Italiaanse flair en zijn relatief interessante prijs – voor een EV – zal hij wellicht weinig problemen hebben om trendgevoelige klanten aan te spreken, al zullen veel particuliere gezinnen wellicht liever nog even wachten op de Hybrid-versie, die normaal gezien vanaf januari 2024 in de showrooms zal staan.

Gezien de positionering van het model kunnen we leven met de harde interieurkunststoffen, en het artificiële stuurgevoel zal veel mensen niet eens storen, maar dat er zo weinig ruimte is om de auto te personaliseren, vinden we toch jammer. Al is het lage stroomverbruik pragmatisch gezien natuurlijk een interessantere eigenschap.