Samen met de vijfdeursversie werd de Tipo Station Wagon voor modeljaar 2021 gefacelift. Ten opzichte van de hatchback is de break 20 centimeter langer, een groei die volledig de koffer ten goede komt.
Met de achterbank op haar plaats breekt het laadvolume echter geen records in dit segment (550 liter) en bovendien bevindt de laaddrempel zich hoog boven de grond. De rugleuning van de achterbank kan in twee ongelijke delen worden neergeklapt, maar om een vlakke laadvloer te verkrijgen moet je wel eerst de zittingen wegkantelen. De twee inzittenden op de buitenste plaatsen van de achterbank hebben voldoende ruimte, de middelste zitplaats zit daarentegen oncomfortabel.
Net als de vijfdeurs-Tipo rust de Station Wagon, die als Cross eveneens te krijgen is met een avontuurlijke opsmuk en een verhoogde ophanging, op een relatief eenvoudig onderstel, met een torsieas achteraan. Niettemin vertoont deze break een efficiënt en veilig weggedrag, ondanks een nogal licht aanvoelend stuur. Het wegcontact is aan de stugge kant, zonder dat het evenwel oncomfortabel wordt. De motoren, allemaal drukgevoed, zijn bekend uit de vijfdeurs, met name een eenliter-driecilinder op benzine (100 pk), een mildhybride 1.5-vierpitter (130 pk) en de beproefde 1.6 MJET (130 pk).
De Tipo SW is weinig frivool, maar biedt veel auto voor relatief weinig geld. Deze break is ruim vanbinnen, kan prat gaan op een degelijke standaarduitrusting en rijdt meer dan behoorlijk. Bovendien is hij niet onaangenaam om naar te kijken, zeker sinds zijn facelift.
En savoir plus...
