De AutoWereld-redactie blikt terug op 2021 aan de hand van persoonlijke hoogte- en dieptepunten van een jaar testrijden. Na Yeelen Möller en Klaas Janssens is het de beurt aan Hans Dierckx.
Auto van het Jaar 2021: Hyundai Ioniq 5
Je stelt je altijd de vraag: zou ik hier elke dag mee willen rijden? In het geval van deze Koreaan was dat voor mij een volmondige 'ja'! Die retromoderne vormgeving, het comfort, de stilte, de goeie stoelen, de uitstekende stereo, dat snelle laden: wie elektrisch gaat rijden en deze Hyundai negeert omdat het merk aanzien mist, doet zichzelf tekort.
Ook goed: De Audi E-tron GT, een vermomde Porsche natuurlijk, maakte indruk.
Beauty van het Jaar 2021: Genesis G90
Opnieuw een Koreaan; het illustreert het niveau waarop de Hyundai-groep momenteel acteert. Met een kleine Belgische invloed, onder deze Genesis G90 staat de signatuur van voormalig hoofdontwerper Luc Donckerwolke. Hij tekende een limo met lef, een auto die klassieke proporties combineert met messcherpe details, waarnaast sommige soortgenoten er hopeloos gekunsteld uitzien. Vernieuwen, en toch vertrouwd aanvoelen: petje af voor zoveel vormelijke finesse.
Ook mooi: Ik heb hem nog niet in het echt gezien, maar de Opel Astra ziet er voor een gewoon middenklassemodel heel bijzonder uit.
Lolbroek van het Jaar 2021: Opel Manta GSe Elektromod
Een elektromotor met een manuele versnellingsbak: het bleek een bijzonder prettige combinatie. Strikt genomen heeft een EV natuurlijk geen schakeldoos van doen, maar de extra handeling en het staccato geluid van de grienende tandwielen voegen iets wezenlijks toe aan elektrisch rijden, dat door vele liefhebbers als duivels saai wordt beschouwd. Makers van toekomstige elektrische pretauto's moeten dit maar eens uittesten.
Ook geestig: Over elektrische pretauto's gesproken, de Cupra Born is er zo een. De Spaanse ID3 is een stuk beter dan het Duitse origineel.
Teleurstelling van het Jaar 2021: BMW M3
Meer pk's, meer laterale grip, indrukwekkende prestaties, een naam van stand: al wat je wil, maar toch liet de nieuwe M3 me koud. Dat ligt deels aan de verwachtingen, want de vorige generaties legden de lat hoog. Maar toch ook wel aan de klinische aard van het beestje en aan het doodlopende spoor waarop die prestatiewedloop zit. Anno 2021 moet dit soort auto weer wat lichter, wat fijngevoeliger en wat subtieler worden. Met de helft van het vermogen, maar dubbel zo prettig.
Ook jammer: Dat ik die auto dan ook nog eens moest terugbrengen met een kras over de rechterflank. Welk plezier schept iemand er in godsnaam in om zoiets te doen?
De belofte voor 2022: Naar de Monte-Carlo
Iets waar ik persoonlijk naar uitkijk, ook al zal het bar koud zijn in het donker op de col de Turini: de Rally van Monte-Carlo ter plaatse gaan bekijken. Editie 2022 verdient die bijzondere aandacht, want het is het begin van een nieuw tijdperk in het WRC, waar ze vanaf nu met hybrides gaan rijden. En eindelijk een wereldtitel voor Neuville, nu Ogier geen voltijdse betrekking meer heeft in het WK? Het wordt stilaan echt een kwestie van nu-of-nooit.
Ook om naar uit te kijken: De start van een nieuw gouden tijdperk in het WEC.
Lees ook:
Hans' terugblik op 2011
Hans' terugblik op 2012
Hans' terugblik op 2013
Hans' terugblik op 2014
Hans' terugblik op 2015
Hans' terugblik op 2016
Hans' terugblik op 2017
Hans' terugblik op 2018
Hans' terugblik op 2019
Hans' terugblik op 2020
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!
Nieuws
