Juridisch / Verkoop door agentschappen: een illegaal model?

Constructeurs die aankondigen dat ze van plan zijn om in de komende jaren – geheel of gedeeltelijk – over te schakelen op een verkoopmodel met ‘agentschappen’ baren de Cecra – de beroepsvereniging van Europese dealers – zorgen, omdat zij van mening is dat dergelijke “niet-authentieke” agentschapscontracten niet in overeenstemming zijn met de antitrustwetten van de Europese Unie.

>> Lees ook – Porsche verdrievoudigt online verkoop van nieuwe modellen

Hybride contracten

Volgens Cecra zijn “niet-authentieke” agentschapscontracten hybride omdat zij twee soorten distributiemodellen combineren, waardoor zij in strijd zijn met de Europese antitrustwetten. Deze overeenkomsten stellen de “agentschappen” immers in staat de voorraden en prijzen van de traditionele dealers te controleren, terwijl de verantwoordelijkheid bij de constructeurs zelf wordt gelegd. Een formule die "zou ontsnappen aan de groepsvrijstelling van het EU-mededingingsrecht die de auto-industrie thans geniet" en derhalve concurrentieverstorend zou zijn.

“Met andere woorden, het is hun niet toegestaan verschillende modellen te combineren en van elk afzonderlijk systeem te profiteren.” (Cecra)

Het risico bestaat er volgens Cecra in dat autoconstructeurs kiezen voor een verkoopmodel met agentschappen terwijl zij dit combineren met de voordelen van het traditionele distributiemodel met dealers, die dan aanzienlijk benadeeld zouden zijn. Dit hybride model zou immers een aanzienlijke vermindering van de distributiekosten voor de constructeurs bevorderen via een vorm van ‘directe verkoop’ zonder tussenpersonen (de dealer). Een dergelijke verkoop is perfect te combineren met de onlineverkoop, die zich verder zal ontwikkelen en al door bepaalde merken is ingevoerd, op exclusieve of prioritaire basis (Tesla, Polestar).

>> Lees ook – Daimler gaat zijn auto's rechtstreeks verkopen

Dit standpunt komt natuurlijk van een organisatie voor de bescherming van dealers en kan bevooroordeeld lijken, maar het verwijst gewoon naar bestaande wetten. Bovenal blijkt hieruit de traagheid van de Europese instellingen om wetgeving op te stellen en hun richtlijnen aan te passen aan een veranderende industrie en steeds meer gedigitaliseerde handelstrends.