Motorfietstests / Benelli Leoncino 800 (2022) - beter als Trail?

Concept

“Aaaaah zabenyaaaaaaa bagithi Baba! Nants ingonyama bagithi Baba…” Wie ‘De Leeuwenkoning’ heeft gezien en een mondje Zulu spreekt, weet dat het openingsnummer over de geboorte van een nieuwe leeuw gaat. En kijk, daar is de Benelli Leoncino 800. Simba wordt groot, zeg maar… Want Benelli timmert flink aan de weg. Opmerkelijk is dat ook de Italianen, die weleens hun neus durven ophalen voor hun kroonjuwelen die dezer dagen in China worden geproduceerd, de Benelli TRK 502 zomaar naar de top van de verkooptabellen gestuwd hebben als bestverkochte motor van het jaar - waarmee de BMW R 1250 GS als een soort Mufasa van de troon werd gestoten.

Met de Leoncino 800, al dan niet in Trail-gedaante, wil Benelli nog meer marktsegment naar zich toe halen. Met het uiterlijk zit het alvast snor, van het eigenzinnig buizenframe, het overzichtelijk TFT-dashboard tot een stoere 50 mm-voorvork. Ledverlichting rondom maakt het patente plaatje compleet.

 Het blok van de Leoncino 800 is afkomstig van de 752 naked. Hoewel de katalysator werd aangepast om de Euro5-norm te halen, is het dus in wezen wel dezelfde paralleltwi, hier goed voor 76 pk bij 8.500 opm en 67 Nm bij 6.500 opm. Ten opzichte van de 752 zitten er ook andere motorcovers op de Benelli Leoncino 800, met als doel het mechanische motorgeluid wat in te perken. Voor het betere acceleratiewerk doet eindoverbrenging het met drie tandjes minder, de versnellingsbak vertrouwt tevens op een slipperkoppeling.

Rijgedrag

Hoewel de Benelli Leoncino 800 geen lichtgewicht is, spelen die kilo's je nooit parten. Al kan dat ook te maken hebben met het feit dat je aandacht volledig opgeëist wordt door het samenspel van gasrespons en koppeling. De injectie blijkt behoorlijk nukkig, een indruk die niet beter wordt wanneer het blok goed opgewarmd is. De gasrespons even buiten beschouwing gelaten is het zeker geen verkeerd blok, met een aangename acceleratie en een leuke roffel. Vanaf 3.000 opm schieten de toeren gestaag de hoogte in, tot de begrenzer het feestje abrupt een halt toeroept. De versnellingsbak werkt goed en precies, zodat de gang er mooi inblijft.

Nog een domper is de werking van de achtervering. Die heeft het duidelijk lastig om het voortreffelijke voorbeeld van de dikke, niet-instelbare voorvork te volgen; in die zin dat oneffenheden op snellere stukken toch voor wat deining aan de achterkant zorgen, waardoor je altijd een beetje op je hoede hoort te zijn.

Na een rit op de Leoncino 800 staat ook de avontuurlijke Trail-versie te blinken. Met een voorwiel van 19 inch en 12 kg extra liggen de dynamische verwachtingen lager, maar verrassend genoeg rijdt de Trail eigenlijk beter. Hoewel de achtervering zich opnieuw van zijn eerder zachte kant laat zien, lijkt de Trail een stuk meer in balans dan z’n straatgerichte broer. Van deining is er op de Trail geen sprake, en ook de gasrespons lijkt nu plots quasi prefect. Draaien in een krappe straat of het nemen van trage haarspeldbochten, het horten en stoten lijkt volledig verdwenen. Het enige minpuntje is dat het ABS niet uitgeschakeld kan worden, wat de speelvreugde op onverhard wat in de weg staat.

Verdict

De hoofdconclusie is dat de Benelli Leoncino 800 Trail de aan te raden motor van de twee is. Die heeft alle leuke en goed uitziende kenmerken van de gewone, maar om God weet welke reden stuurt hij beter en heeft hij een veel betere gasrespons. Maar net als bij Simba staan er behoorlijk wat rivalen hem naar het leven, waarbij het prijsverschil niet meer zo breed is als de Chinese Muur lang. Nu goed 8.399 euro blijft erg schappelijk, net zoals de 8.799 euro die Benelli voor de Trail vraagt.

Bron: je kan de uitgebreide test van de Benelli Leoncino 800 (Trail) nalezen in Motorrijder-magazine.