Motorfietstests / Suzuki Katana : Het samoeraizwaard is terug

We schrijven de late jaren zeventig. Ondanks de bewezen kwaliteit van zijn motorfietsen weet Suzuki niet te scoren in de verkooplijsten. De firma Target Design wordt aangesproken en in 1980 brengen
de 650 en 1100 GSX-S een revolutie teweeg op het salon van Keulen: de rijder wordt één met zijn machine.
Zo werd de stroomlijn bijvoorbeeld ontwikkeld in de windtunnel, bij Pininfarina. Het succes is matig, maar mettertijd zouden de Katana’s een cultstatus verwerven… De laatste jaren zit Suzuki weer wat in het slop in Europa. Het bouwt goede machines, dat wel, maar de Suzuki’s missen dat sprankeltje pit… Deze nieuwe interpretatie van de Katana moet dus het blazoen van het merk weer oppoetsen door een mythe nieuw leven in te blazen. Esthetisch gezien is de Katana geïnspireerd op het oorspronkelijke model. Zijn rechthoekige koplamp (met ledtechnologie) en zijn tweekleurige zadel – een beetje atypisch voor de stijlcanons die vandaag gelden – voeren ons helemaal terug naar de jaren tachtig. Ondanks die verwijzingen naar het verleden werd de Katana ontwikkeld als een uitgesproken moderne en sportieve stadsmotor, niet alleen op esthetisch en mechanisch vlak, maar ook wat zijn prestatievermogen betreft. De nieuwe Katana heeft een aluminium perimeterframe, met exact hetzelfde gewicht als dat van de huidige GSX-R1000. De schommelarm, gemaakt van een aluminiumlegering, komt van de GSX-R1000 van 2016. Andere kenmerken zijn de omgekeerde KYB-vork van 43 millimeter, de radiale Brembo-remklauwen uit één stuk van de GSX-R1000 en een hypermodern tractiecontrolesysteem.