Verzamelauto’s: de beste investering

In enkele jaren tijd is de waarde van verzamelauto's geëxplodeerd, in die mate dat ze zelfs meer waard zijn dan sommige kunstwerken. Daarmee is dit de meest rendabele investering van het moment. Goed gek?

De auto is een heus collector’s item geworden, en dat hebben ze bij de veilinghuizen geweten: de prijzen lagen nog nooit zo hoog. 38 miljoen dollar voor de Ferrari 250 GTO Berlinetta uit 1962 van Jo Schlesser, 14,2 miljoen dollar voor de Ferrari 250 GT SWB California Spider die enkele maanden in het bezit was van Alain Delon, 1,72 miljoen euro voor een Maserati A6G Grand Sport uit 1956 – die nota bene geschat was tussen 800.000 en 1,2 miljoen euro – of 1,45 miljoen euro voor een Talbot-Lago T26 Grand Sport uit 1949 met een carrosserie van de koetswerkbouwer Saoutchik (vooraf geschat op 600.000 euro): de voorbeelden van recordprijzen zijn legio in de sector van de verzamelauto’s.

4,5 keer duurder

Vandaag de dag zijn verschillende experten van mening dat je beter kunt investeren in de sector van verzamelauto's dan in een kunstwerk van een grote meester. Dat klinkt ongelooflijk, maar nochtans liegen de cijfers van de laatste jaren er niet om. Want terwijl in tien jaar tijd de waarde van postzegelverzamelingen met 250 procent gestegen is, muntstukken met 227 procent, kunstvoorwerpen met 193 procent, wijn met 176 procent, juwelen met 156 procent of horloges met 82 procent, is de waarde van de duurste klassieke auto's gemiddeld met... 456 procent gestegen. Een record dat mijlenver hoger ligt dan wat je kunt verdienen met gebruikelijke investeringen. 

Veilinghuizen in de wolken

Veilinghuizen wrijven in deze conjunctuur natuurlijk in hun handen, want ook zij halen aanzienlijke voordelen uit de transacties. Zo draaide BCAuto Enchères in 2014 een omzet van 226 miljoen euro (+23 procent), gevolgd door VPauto met 213 miljoen (+17 procent), het gerenommeerde Sotheby's met 177 miljoen euro (+13 procent) en Artcurial met 145 miljoen euro (+6 procent), terwijl Christie's op 142 miljoen uitkomt.

Salons

In deze gunstige context merken we overigens op dat de grote veilinghuizen almaar meer grote evenementen kiezen voor hun veilingen, zoals Rétromobile of Le Mans Classic, die elk jaar meer en meer liefhebbers aantrekken. Zo kijken we er niet van op een tent te vinden die dienstdoet als geïmproviseerde verkoopzaal, met gemiddeld 2.000 geïnteresseerden (15 procent Amerikanen en 52 procent Europeanen). En in werkelijkheid is het publiek nog veel groter, zoals we op het jongste salon van Rétromobile konden zien, waar de onlineverkoopplaats van Artcurial (Artcurial live bid) niet minder dan 250 geregistreerde kopers telde. Want ook op dat gebied zien we een van de grootste evoluties in de sector, zoals Catherine Chadelat, voorzitster van de Conseil des ventes volontaires (CVV), aan Agence France-Presse verklaarde: “Enkel de veilinghuizen die niet terug te vinden zijn op internet, gaan erop achteruit.” En dat bewijzen de cijfers. Zo werd vorig jaar online voor 633 miljoen euro verhandeld, een stijging van 31 procent tegenover 2013.

Het geheim van het succes

Maar hoe kunnen we nu de plotse sympathie voor collector cars verklaren? In de eerste plaats doordat de modellen zo zeldzaam zijn natuurlijk – wat vandaag de dag overigens vaak in de hand gewerkt door de prestigieuze merken – en verder door hun voordelige fiscale statuut en... door de wereldwijde toename van het aantal miljonairs. En dan vallen er op dit moment misschien zelfs nog koopjes te doen, want de Chinese investeerders zijn nog niet op de kar gesprongen – om duistere redenen verbiedt de Chinese wet het verzamelen van oldtimers –maar dat zal allicht niet blijven duren... Bent u alvast bereid uw Picasso om te ruilen voor een juweeltje op vier wielen?