Zich aanmelden

Met Facebook aanmelden

of

Uw informatie is niet correct.
Ik meld me aan Wachtwoord vergeten?
Er is geen Facebook-account verbonden aan de website, schrijf u in.

Wachtwoord vergeten?

×
Mijn wachtwoord opnieuw instellen
Je ontvangt een e-mail voor het instellen van een nieuw wachtwoord.
Geen account gekoppeld aan dit e-mailadres

Nog geen account?
SCHRIJF JE GRATIS IN.

Vrije tijd / Zomerspecial 2019 – Het viaduct van Millau

Geschreven door Olivier Duquesne op 05-07-2019

Deze zomer ontdekken we ongewone bruggen (in juli) en tunnels (in augustus) op de Europese wegen. Deze vrijdag ontdekken we het viaduct van Millau, op de weg van België naar Zuid-Frankrijk.

De locatie

Het viaduct bevindt zich in Aveyron, in Millau, tussen Clermont-Ferrand en Béziers op de snelweg A75 ‘La Méridienne’, op een van de hoofdroutes tussen Noord-Europa en de Middellandse Zee. Deze snelweg heeft het Centraal Massief doorkliefd en het viaduct vermijdt dat je door de stad Millau moet rijden. Deze tuibrug van beton en staal doorkruist de Tarnvallei tussen de Causse Rouge en de Causse du Larzac.

De oorsprong

Op weg naar het zuiden was Millau in de zomer een zware flessenhals in de 2e helft van de 20e eeuw. De gratis autosnelweg A75 stopte vlakbij de stad waar al het verkeer over de enige brug over de Tarn in deze vallei moest. Zo waren er tot 40.000 auto’s per dag in Millau, en dus ook kilometers file en een enorm tijdsverlies. De bouw van het viaduct was dus essentieel, zowel voor de rust van de inwoners als voor de gehaaste vakantiegangers. Het project werd op poten gezet in 1987, met verschillende ideeën met of zonder brug, en zelfs met een tunnel. Uiteindelijk werd de optie van het viaduct gekozen begin jaren ’90. Er werden 5 soorten bruggen voorgesteld, maar de kabelbrug van de Franse ingenieur Michel Virlogeux en de Britse architect Lord Normand Foster werd gekozen, vooral door zijn esthetiek. Er waren ondanks alles toch heel wat studies nodig, want de uitdagingen waren talrijk: twee hellingen verbinden over een afstand van 2 km gescheiden door een steile bres van iets meer dan 200 m hoog, weerstaan aan hoge windsnelheden (tot 200 km/u) en in staat zijn om seismische schokken te absorberen. Toch duurde de bouw slechts 3 jaar, tussen 2001 en zijn ingebruikname op 16 december 2004. Deze brug is ook een beetje Belgisch, dankzij het werk van het studiebureau Greisch in Luik.

De constructie

De bouw van dit 2460 m lange viaduct werd geleid door de Eiffage-groep. Die heeft een vergunning voor 78 jaar, waarvan 3 voor de bouw van de brug. Op sommige momenten waren er meer dan 600 werklieden op de werf, die 6 belangrijke stappen heeft gekend. De eerste was de 7 pijlers opzetten tussen maart 2002 en december 2003. De tweede stap, ongetwijfeld de indrukwekkendste, was de plaatsing van het wegdek. De bouwers gebruikten een techniek van verschuiving, stuk per stuk. Van eind april tot eind mei 2004 werden de 18 stukken naar de oever van de Tarn gebracht aan een snelheid van 9 m/u. Elke plaatsing nam 48 u achter elkaar in beslag. Op 28 mei 2004 was de derde stap afgerond met de kruising van de brug op 270 m boven de grond, waarmee de plaatsing van het wegdek van 36.000 ton klaar was. De 4e stap was de installatie van de 7 pijlers uit staal van 87 m lang, die duurde 3 maanden. De ophangingsfase vereiste de installatie van 11 paar tuikabels per pijler door de strengen één per één te bevestigen, voordat ze met een spanning van 900 tot 1200 ton werden belast. De laatste stap was de afwerking, inclusief de plaatsing van de asfaltlaag. Deze laag werd op 4 dagen gelegd tussen 21 en 24 september 2004. Het viaduct van Millau werd uiteindelijk op 14 december 2004 geopend en in gebruik genomen op 16 december. Hij moet 120 jaar meegaan!

De afmetingen

Het viaduct van Millau is een recordbreker. Zijn met kabels bevestige dek van 2460 m lengte op 32 m breedte heeft dat van de Rio-Antirriobrug ingehaald. Het was dus de langste ter wereld van december 2004 tot 2013, wanneer hij ook werd ingehaald door de Jia-Shaobrug (2680 m) in China. Hij heeft het record voor hoogste pijlerbrug ter wereld wel behouden: 343 m. Dat is 19 m hoger dan de Eiffeltoren. De hoogste pijler is 245 m hoog. Elke overspanning tussen de pijlers heeft een lengte van 342 m. Er is 206.000 ton beton voor gebruikt en het staal van het dek weegt 36.000 ton.

De overtocht

Het verkeer rijdt op 2x2 rijstroken. Het dek is licht gebogen (straal van 20 km) en aflopend (3,025%), wat speciaal aanvoelt achter het stuur. Na ongevallen vanwege de nieuwsgierigheid om het landschap te bewonderen, is de maximumsnelheid in 2005 beperkt tot 110 km/u (in plaats van 130 km/u). De oversteek duurt dus ongeveer 90 seconden. Er is een tolstation met 16 rijen, het viaduct is het enige betalende deel van de snelweg A75. De prijs van een oversteek met de auto kost €8,60 (€10,80 in de zomer van 15 juni tot 15 september). Het ruststation, dat overbelast is in de zomer, biedt een mooi zicht op dit bouwtechnisch kunstwerk.

Foto’s: © CEVM Eiffage_Foster&Partners Emidio Castri / Patrice Thébault en istock
Web Editor - Specialist Advice

BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!

Ik schrijf me in

Nieuws

Aanbevolen nieuwsberichten