Duitsland stort zich in het waterstofavontuur

Na China waagt Duitsland zich ook aan waterstof. In deze (hopelijk) post-coronavirusperiode waar sommige wereldvizies een andere soort auto willen zien, nemen de Duitse autoriteiten een ander standpunt in dan de batterijwagen waar heel wat overheden op rekenen. De Duitsers lijken eerder te rekenen op de brandstofcel op waterstof. Berlijn gaat 9 miljard euro injecteren om deze technologie te ontwikkelen en te activeren, in de hoop er een wereldleider in te worden. Het doel is om productie-infrastructuur te ontwikkelen voor groene waterstof.

Oplossing van de toekomst?

Het grootste voordeel van de brandstofcelauto (FCEV) is om in minder dan 5 minuten te kunnen tanken voor een autonomie die equivalent of superieur is aan die van een elektrische auto op batterijen die, voor dezelfde actieradius, enkele tientallen minuten moet stilstaan om op te laden. Dat kan omdat de brandstofcel rechtstreeks elektriciteit kan opwekken in de auto tijdens het rijden, dankzij een chemische reactie tussen de zuurstof van de lucht en de opgeslagen waterstof in de tanks. Uit de uitlaat komt er dan enkel wat waterdamp. Toch is het rendement niet geweldig en komt de waterstofproductie momenteel vooral van fossiele energie. Nieuwe ontdekkingen maken het echter mogelijk om een groenere en koolstofvrije productie te bewerkstelligen. Het is deze weg die de Berlijnse budgetten willen bewandelen.

Bal in het kamp van de constructeurs

Voor de FCEV-modellen laat de Duitse regering het echter over aan de constructeurs. Al zijn er nu nog maar weinig constructeurs die met deze oplossing bezig zijn. Daimler heeft een Mercedes GLC op waterstof ontwikkeld, maar lijkt niet echt overtuigd om op deze weg verder te gaan, in tegenstelling tot Toyota, Hyundai en Honda. En ook BMW is van plan een brandstofcelauto te lanceren in 2022. Maar de Volkswagen-groep, Opel, Mazda en anderen hebben het al opgegeven na enkele pogingen. Dat gezegd zijnde, deze technologie wordt al meer dan 30 jaar bestudeerd en (bijna) elke constructeur heeft er wel een prototype van ontwikkeld. Ze moeten dus enkel in hun archieven duiken om deze projecten weer op te starten en aan te passen aan de huidige technologieën. Al is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan, gezien de budgetten die ze al in batterijauto's moeten steken. Er zijn ook operatoren nodig om het waterstofgas (H2) te distribueren in Europa. En dan valt het nog te bezien of dit de juiste gok zal zijn of niet... Maar zelfs als het niet zo is voor de particuliere auto, zou het wel de goede zet kunnen zijn voor bedrijfswagens, vrachtvervoer en industriële voertuigen.