Euro 7-norm: het einde van de verbrandingsmotor?

De Euro 6-norm werd gelanceerd in 2014 en heeft sindsdien verschillende wijzigingen ondergaan. Vanaf januari 2021 gaat de fase 6d Full in en zal de tolerantie die wordt toegekend aan de reële CO2-uitstoot verminderd van 2,1 keer de standaard naar 1,5 keer de standaard. Een beperking die heel wat constructeurs dwingt hun motorenaanbod 'op te kuisen' voor sommige modellen. Bovendien is deze strengheid een voorteken voor een nog drastischere Euro 7-norm, die het einde van de verbrandingsmotor zou kunnen betekenen.

Hybridisering of verdwijning

Verbrandingsmotoren hebben de laatste jaren spectaculaire sprongen gemaakt qua verbruik en CO2-uitstoot tijdens de homologatiemetingen, of het nu om de NEDC of de meer realistische WLTP gaat, maar de praktijk blijft nog een stuk slechter dan de theorie. De verscherping van de tolerantie van de Euro 6d Full-norm heeft er al voor gezorgd dat diesel bijna volledig verdwenen is van de kleinste modellen. Sommige benzinemotoren ondergaan hetzelfde lot, vooral de downsizingmotoren met een turbo die hier de tol van hun drukgevoede karakter betalen.

Hoewel de constructeurs een pleister voor de wonde hebben gevonden in de vorm van milde hybridisering, zal dat enkel een oplossing zijn voor deze norm die in januari 2021 van kracht gaat. Wetende dat de normen gemiddeld elke 3 tot 5 jaar evolueren, mogen motorfabrikanten zich zorgen beginnen maken over de Euro 7-norm - die in 2025 wordt verwacht - die nog ingrijpender zal zijn en daarom voor de verdwijning zou kunnen zorgen van de 'klassieke' verbrandingsmotoren door het gebrek aan tolerantie voor verschillen tussen de theoretische en de praktijkwaarden. De enige oplossing? Hybrides!

Maar wat voor hybrides? Milde hybrides met een starter-generator op 48 volt? Zelfladende hybrides zoals de Toyota Prius, of toch plug-ins? Vragen waarop de grote automobielgroepen snel en duidelijk antwoord verwachten. Want de ontwikkeling van nieuwe verontreinigings- of hybride systemen brengt enorme kosten met zich mee en vereist een bepaalde ontwikkelingstijd die niet zomaar kan ingekort worden.

Europa moet een inspanning leveren

Het opleggen van steeds strengere normen is een van de missies van de Europese Unie. Het opstellen van een tijdschema voor de evolutie van deze normen valt ook binnen de bevoegdheden van de EU. Maar de Europese instanties moeten ook in de praktijk meehelpen aan deze inspanning. Dat is de boodschap die de VDA, de vereniging van de Duitse auto-industrie, wil verspreiden. De VDA herinnert ons eraan dat de planningen van de constructeurs niet zo flexibel zijn als de politieke wereld zou willen, terwijl de ontwikkeling van elektrische of (vaak plug-in) hybride mobiliteit ook een consequente ontwikkeling van de infrastructuur vereist. Een opdracht voor de overheid en de energiesector, dus!

De EU en haar lidstaten zouden daarnaast een gecoördineerd, efficiënt en snel antwoord moeten bieden op deze vragen. Want deze eisen stellen aan de auto-industrie kan niet zonder dat de infrastructuur volgt en dat de elektriciteit die wordt geleverd aan deze tsunami aan batterijen ook duurzaam is. Daarnaast moet de politiek zich eerlijk opstellen en even strenge normen opleggen aan de andere vervuilende industrieën - water- en luchttransport, landbouw, voeding, enz. Er is coherentie nodig, zowel voor de globale klimaatpolitiek als voor de concurrentiepositie van de Europese constructeurs tegenover Azië en Amerika.