Mobiliteit / Stadstol in Brussel: struikelblok

Mijnheer Lambrechts, is de stadstol een bedreiging voor Brusselse bedrijven?

Ischa Lambrechts (Beci): “Ik hou niet van de term ‘bedreiging’, maar ze zal wel een impact hebben, want het vooruitzicht op een stadstol is niet bevorderlijk voor de economie. Dat heeft niet alleen te maken met de toegankelijkheid, maar ook met de zin om er te investeren of te werken. Dit soort tol, die ook wel eens zonetol wordt genoemd, lijkt op een muur rond het gewest.”

Een beetje zoals de stadswallen van een middeleeuwse stad?

I.L.: “Ja, dat beeld heb ik nooit gebruikt. Maar het is duidelijk dat het daar wat van weg heeft. Temeer omdat een forfaittol minstens 12 euro zou moeten bedragen om echt efficiënt te zijn en een reële impact te hebben op de verkeersdrukte.”

Dat is toch nog altijd minder duur dan de Londense Congestion Charge? (15 pond of 16,50 euro, red.)

I.L.: “Je mag Brussel niet met Londen vergelijken. In Londen geldt de tol slechts voor een deel van de stad. Bovendien ontvangt Brussel al subsidies van de andere gewesten voor de kosten die pendelaars veroorzaken.”

Welke oplossingen ziet u om de mobiliteit en de levenskwaliteit in Brussel te verbeteren?

I.L.: “Beci is meer een voorstander van een kilometerheffing die dan de jaarlijkse verkeersbelasting en de BIV zou vervangen. Het voordeel daarvan is dat die een bewustzijn rond de auto creëert door niet het bezit, maar wel het gebruik ervan te belasten. Wij zijn verder voorstander van alle maatregelen die op een coherente manier multimodaliteit stimuleren. Hetzelfde geldt voor de laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen. Het probleem is niet de auto zelf, maar de manier waarop hij wordt gebruikt. We moeten iets doen aan het enorme egoïsme. We zien ook bepaalde perverse gevolgen van de regionalisering van de bevoegdheden rond mobiliteit.”

Het volledige interview vindt u terug in het volgende nummer van AutoGids (nummer 1067 - 21 oktober 2020).