Detailtests / 2025 Fiat Grande Panda-e (RED)

Al eens het aantal Fiat 500’jes ­geteld op onze wegen? Onbegonnen werk, inderdaad; het zijn er simpel­weg te veel. Toen Fiat in 2024 na zeventien (!) jaar de stekker trok uit de productie van zijn moderne ‘bolletje’ met verbrandingsmotor (enkel de nieuwere elektrische 500e staat op dit moment nog in de catalogus), stond de teller van die moderne 500 wereldwijd op meer dan drie miljoen verkochte stuks.

We geven dat ontzagwekkende cijfer vooral mee om aan te tonen dat bij de 500 de mayonaise duidelijk pakte. Te danken – of toch voor het grootste deel – aan dat sympathieke retrodesign. En dus heeft Fiat die receptuur gewoon gekopieerd voor deze vierde generatie van de Panda, in de hoop dat de link met het illustere verleden (in dit geval 1980 en de geboorte van de allereerste Panda) hier eveneens zal leiden tot eenzelfde succes.

Dat onze halve trouwboek echter spontaan over de nek ging toen we de Grande Panda de oprit opreden, doet echter vermoeden dat er deze keer toch wat meer over smaken en kleuren getwist zal worden…

Fortysomething

Voor alle duidelijkheid: zelf zijn wij wél fan van het geblokte design van deze Fiat. Omdat wij, net zoals menig ander forty­something allicht, toch met enig jeugd­sentiment naar deze Italiaan kijken. Zoals het degelijke journalisten betaamt, hebben we daarom gepoogd daar enige abstractie van te maken en het design ook te monsteren zonder die historische link.

Makkelijker gezegd dan gedaan, zo blijkt. Van de zwarte grille over de roostertjes in de D-stijl (afhankelijk vanuit welke hoek je kijkt, krijg je de vier schuine strepen van het oude Fiat-logo te zien dan wel de naam ‘Fiat’ zelf) tot de lichtunits met hun Pixel LED-technologie (een verwijzing naar de videospellen van de jaren tachtig): het verleden druipt gewoon van de Grande Panda af.

Dat is dan nog los van alle letterlijke ‘Fiat’- en ‘Panda’-vermeldingen die verspreid over de koets staan. Van de opschriften op de kont over de gestanste modelnaam in de flanken tot de merkvermelding op die kunstige, kruisvormige velgdoppen: wie na een rondje rond deze auto nog niet weet dat hij met een Fiat Panda te maken heeft, moet dringend bij de oogarts langs.

Wat die velgen betreft: de witte stalen zestienduimers vormen de duidelijkste verwijzing naar de legendarische Panda 4x4 van weleer die je maar kunt hebben. Wat ons betreft reden genoeg om niet verder te kijken dan deze Red-basisversie (op de La Prima krijg je lichtmetalen zeventienduimvelgen, waarbij die associatie al veel verder te zoeken is). 

Hoe groot is Grande?

Maar goed, we gingen dus voor een objectievere observatie. Met die neutralere bril kunnen we wel begrijpen waar een eventuele aversie zou kunnen ontstaan. De hoekige en geblokte vormen volgen nu eenmaal niet het schoonheidsideaal waaraan het gros van de hedendaagse kleine cross-overs beantwoordt. Dat geldt zeker achteraan, waar de disproportie tussen de kleine ruit en de geprononceerde kofferklep inderdaad wat gewenning vergt. Maar nogmaals, bij ons wakkert dat de interesse in de Grande Panda alleen maar aan. Het is namelijk eens wat anders…

Eveneens anders, maar dan in vergelijking met het origineel, zijn de afmetingen. Met 3,99 meter in de lengte, 1,76 meter in de breedte en 1,57 meter in de hoogte is de huidige Panda een reus naast zijn voor­vader – en maak daar bij uitbreiding maar alle Panda-versies van. De groeistuip is dan ook van die orde dat Fiat niet anders kon dan het voorvoegsel Grande aan de naam van deze vierde generatie toe te voegen. Hoewel de Grande Panda door die toegenomen buitenmaten een deel van zijn koddigheid verliest, zorgt de wielbasis van 2,54 meter wel voor extra praktisch gemak – lees: meer binnenruimte.

Pièce de résistance

Vier volwassenen passen dan ook moeiteloos in deze B-segment-auto. Zelfs een vijfde kan, zolang die maar niet te groot is, als in ‘te breed’. De beperkende factor blijkt namelijk vooral de beschikbare ruimte tussen beide achterdeuren te zijn, eerder dan de beenruimte. Doordat de voorstoelen vrij hoog staan ingebouwd – een noodzaak aangezien een deel van de hoogspanningsbatterij onder de voorstoelen werd geïntegreerd – schuiven je voeten er makkelijk onder, waardoor er voor benen plek genoeg is. Zelfs in het midden: de middentunnel is dermate miniem dat je er eigenlijk geen rekening mee hoeft te houden.

Een koffervolume van 350 liter lijkt in deze cross-overtijden op het eerste gezicht wat gewoontjes, maar door de combinatie van de geblokte stijl en de vrij hoge koets krijg je toch best wel wat gestapeld achter in de Fiat.

En al helemaal als je vrede neemt met de enkelfasige interne lader, want dat komt het pièce de résistance van deze Grande Panda-e (ofte de elektrische variant) om de hoek kijken: de in de neus weggewerkte, 4,50 meter lange spiraalkabel. Op die manier hoef je geen extra laadsnoer mee te zeulen in de koffer en verlies je dus geen bijkomende ruimte. Een niet te versmaden voordeel, want een frunk is er niet, net zomin als een vak onder de koffervloer.

Foto’s: Lennen Descamps