Alpine

Alpine A110

Goede retro werkt. Dat bewijst de herrezen Alpine A110 sinds 2018. Geen pastiche van het origineel, maar een moderne auto met net genoeg stijlkenmerken van zijn stamvader. Belangrijker is dat ook dezelfde filosofie als destijds wordt gehanteerd: eerder dan zich over te geven aan de vermogenswedloop koos Alpine ervoor om het gewicht laag te houden. Daarvoor werd een aluminium chassis ontwikkeld en verzaakte Alpine aan snufjes als een adaptieve of gestuurde ophanging. Praktische aspecten waren secondair bij zijn ontwikkeling: de twee koffertjes (één achteraan en één in de neus) zijn piepklein en het interieur biedt maar net genoeg plaats aan twee inzittenden. Een update voor 2022 tilde wel de connectiviteit naar een hoger niveau, dankzij de komst van een nieuw multimediasysteem. Zijn motor deelt de A110 met de jongste Renault Mégane R.S.: een drukgevoede 1.8-viercilinder, die hier wel iets minder krachtig is (252 pk en 320 Nm). Is dat niet genoeg, dan kun je ook kiezen voor de S- of GT-uitvoeringen. In dat geval krijg je 300 pk, betere remmen en in het geval van de S een verlaagde ophanging. Zoals de traditie het wil, ligt de motor centraal achterin, vanwaar hij de achterwielen aandrijft via een gerobotiseerde zevenbak met dubbele koppeling. Die schakelt zacht en keurig in alledaagse omstandigheden, maar kan bij echt sportief gebruik het ritme niet volgen. Een acceleratie van 0 naar 100 km/u in 4,5 seconden en een begrensde top van 250 km/u zijn mooie cijfers, maar het échte plezier beleef je met deze speelse coupé in bochten – zelfs met het ESP ingeschakeld. Met de behoorlijk temperamentvolle A110 maakte Alpine een waardig wederoptreden. De sleutel tot het rijplezier schuilt in het lage gewicht van de auto, die kwistig is met sensaties. Jammer dat de versnellingsbak het ritme niet altijd volgt.