Nieuw model / Ineos Grenadier is extremeling

Verwar Jim Ratcliffe niet met Daniel Radcliffe. Terwijl die laatste een Brits acteur is die in de gelijknamige saga gestalte geeft aan Harry Potter, houdt de eerste zich bezig met magie op een veel hoger niveau: Jim Ratcliffe is de grote baas van Ineos, een multinational die actief is in de petrochemie en de petroleumsector. De groep stelt 22.000 mensen tewerk in 34 bedrijven, verspreid over 183 productiesites en in 26 landen, waaronder ook het onze. Bij het grote publiek is Ineos ook bekend als een van de sponsors van Mercedes-AMG in de F1, van de Engelse wedstrijdzeiler Ben Ainslie in de America’s Cup, maar vooral van de gelijknamige wielerploeg (ex-Team Sky). In 2019 had de Ineos-groep een zakencijfer van 61 miljard dollar (54 miljard euro) en een brutowinst van 6 miljard euro (5,3 miljard euro). Kortom, Ratcliffe kan zich wel een dure hobby veroorloven.

Zo houdt hij van extreme avonturen en is hij een fan van offroadrijden. Maar blijkbaar was geen enkele terreinwagen op de markt robuust en luxueus genoeg voor hem, dus besloot hij die maar gewoon zelf te bouwen. Daarvoor richtte hij in 2017 Ineos Automotive op en nam hij als projectleider Dirk Heilmann in dienst, die zich omringde met experten komende van bij Ford, Daimler, Volkswagen, Bentley, Tesla, Jaguar Land Rover en Lotus. Tegelijk sloot hij ook contracten met vooraanstaande toeleveranciers: BMW voor de motoren, ZF voor de versnellingsbakken, Magna-Steyr voor de industrialisering en de ophanging, Gestamp voor het ladderchassis en Carraro voor de assen.

Defender?

In Wales wordt de laatste hand gelegd aan een assemblagefabriek die in eerste instantie 200 en op langere termijn 500 mensen zou moeten tewerkstellen. Om wat te assembleren? De Grenadier. U vindt dat die er een beetje uitziet als een oude Land Rover Defender? Dat komt wellicht omdat, als je de vorm de functie laat volgen, er nu eenmaal geen 36 designmogelijkheden zijn. En alles wat overbodig is, is voor een auto als deze uit den boze. Maar toch is de gelijkenis frappant. De ontwerpers beweren daarentegen bij hoog en bij laag dat hun inspiratiebron eerder de Willys uit 1940 is, met zijn veelzijdigheid van een Zwitsers zakmes.

Ook als pick-up

Over de technische kenmerken van deze offroadbeul weten we nog maar weinig, behalve dat de motoren zescilinders-in-lijn zijn uit Beieren (benzine en diesel) en dat de automaat een achttrapsexemplaar is. De overbrenging zal permanent op de vier wielen gebeuren en gebruikmaken van vergendelbare differentiëlen: de Grenadier moet eerder een luxueuze, comfortabele, maar robuuste offroader zijn dan een SUV die er alleen maar avontuurlijk uitziet. Hij zal te krijgen zijn met een korte en een lange wielbasis (zoals de ‘90’ en ‘110’ van de Defender?), maar ook als pick-up met dubbele cabine, en werd in de eerste plaats ontworpen om efficiënt te zijn op het terrein, robuust, onderhoudsvriendelijk en makkelijk te herstellen. Zo zijn de koplampen en de achterlichtblokken links en rechts verwisselbaar en is het interieur ontworpen om met een spuitlans schoongemaakt te kunnen worden.

Verder wordt de nadruk gelegd op de personaliseringsmogelijkheden die als accessoire te krijgen zijn. De auto is standaard haast kaal en dient door de klant aan zijn – wellicht professionele – noden en behoeften te worden aangepast. Overigens heeft hij een nuttig laadvermogen van 1 ton en een sleepvermogen van 3,5 ton. Bosbeheerders, brandweerlui, wintersportuitbaters of hulpverleners in vijandelijke milieus: kortom, al wie een ouderwets eenvoudig, betrouwbaar en efficiënt voertuig nodig heeft, zou zijn gading moeten kunnen vinden. Net als de golfer in een fuchsia broek, die in Knokke verzekerd zal zijn van exclusiviteit in deze zeldzame Grenadier.

Tegen 2021

De Grenadier, die dus van nul af op een nagelnieuw chassis wordt gebouwd, zou in 2021 in productie moeten gaan en het is de bedoeling dat er in het eerste volledige jaar zo’n 20.000 à 25.000 exemplaren van geproduceerd worden. Meer dan 18 maanden voor de lancering zijn de prijzen natuurlijk nog niet bekend en is het distributienet nog maar in wordingsfase. De prototypes worden op dit moment getest in de meest onherbergzame gebieden ter wereld en zouden meer dan 1,8 miljoen kilometer afgelegd moeten hebben voor de uiteindelijke validering en de definitieve lancering. Over de totale waarde van de investering laat Ineos Automotive op dit moment niets los.