De Nissan Ariya gaat al een tijdje mee. De elektrische SUV werd in 2020 voorgesteld tijdens een van mijn eerste volledig digitaal georganiseerde presentaties, zoals er snel meer zouden volgen tijdens de door de coronacrisis geïnitieerde lockdown. Op dat moment zag de EV-markt er helemaal anders uit. Armer vooral, want sindsdien is het aanbod aan elektrische SUV's geëxplodeerd.
Toch heeft de Nissan Ariya geen voortrekkersrol kunnen spelen, zoals de elektrische Leaf dat eerder wel deed. De chipproblemen troffen de Japanse constructeur bijzonder zwaar, waardoor de lancering maar uitgesteld bleef worden. En zo werd een potentiële voortrekker herleid tot een zoveelste volger. Nu goed, uiteindelijk komt kwaliteit toch bovendrijven. Hoe goed is die Nissan Ariya nu echt?
Leuk Nissan Ariya
Hoewel de Nissan Ariya zijn EV-architectuur met de Renault Mégane E-Tech Electric deelt, blijven er een heleboel verschillen met zijn Franse neef. Zoals de keuze voor een accupakket van de Chinese toeleverancier CATL in de plaats van LG, batterijen met een capaciteit van 91 kWh (netto 87 kWh) – de compactere Mégane houdt het bij maximum 60 kWh. Dat vertaalt zich in een theoretisch rijbereik van 525 kilometer, waarvan er in de realiteit zo'n 450 overbleven. Het gemiddelde testverbruik bleef dan ook netjes onder de 20 kWh/100 km.
Net zoals de Renault Mégane E-Tech Electric vertrouwt de Nissan Ariya op een synchrone elektromotor waarbij het magnetische veld niet opgewekt wordt door permanente magneten, wel vie wikkelingen rond de rotor. Een oplossing die beduidend goedkoper zou zijn. Die synchroonmotor zet een vermogen van 242 pk en een maximaal koppel van 300 Nm op de voorwielen.
De Nissan Ariya prefereert een zachte en vloeiende manier van voortbewegen
In tegenstelling tot een heleboel andere elektro-SUV's is de Nissan Ariya geen sprinter. Nu zijn 7,6 seconden niet slecht voor de sprint van 0 naar 100 km/u, toch niet voor een 4,6 meter lange en bijna 2,2 ton zware cross-over. Maar dat potentieel word je onderweg zelden gewaar. De Nissan Ariya prefereert een zachte en vloeiende manier van voortbewegen, een rijstijl die ondersteund wordt door de knappe kalibratie van de ePedal Step – eigenlijk een variabele motorrem die de verkeerssituatie interpreteert aan de hand van je snelheid. De Japanner rijdt als een auto, niet zoals een videogame.
Aan het lijnenspel zal het niet liggen, want de Nissan Ariya komt met een elegant koetswerkdesign. De toegeknepen koplampen en de duikende daklijn zorgen voor nodige zwierigheid, terwijl de tweekleurige lak en de chroomdetails wat extra klasse injecteren. Ik voel zelfs een beetje Lexus-vibes en dat bedoel ik als een compliment.
Ook binnen in de Nissan Ariya heerst een premium sfeertje, met een speciale vermelding voor de haptische aanraaktoetsen die naadloos geïntegreerd worden in het dashboard en in de centrale – overigens elektrisch verschuifbare – armsteun. Ze zien er geweldig uit, zijn makkelijk terug te vinden en reageren zoals het hoort. Onder die middentunnel vind je een handige smartphonehouder met inductielader, juist jammer dat er niet wat extra bergruimte voorzien werd.
Jammer Nissan Ariya
Zowel het digitale dashboard als het display van het centrale infotainmentsysteem zien er gelikt uit, bovendien laten ze zich eenvoudig en intuïtief manipuleren. Al moet je soms wel wat zoeken, want sommige aanpassingen doe je via het aanraakscherm en andere dan weer via de knoppen op het multifunctionele stuur. Ik kreeg het ook op mijn heupen van de soms overijverige waarschuwingen en interventies van de rijhulpsystemen.
Ik zat niet echt lekker. Omdat het dak van de Nissan Ariya zich te dicht bij mijn kruin bevond. En omdat de hoge vloer mijn knieën naar boven duwden, waardoor mijn stoel noodgedwongen naar achteren moest. In een SUV zit ik liever wat rechter, maar de batterijen hebben ook plaats nodig. Eigenlijk zit je beter achterin, ook als je de achterbank met twee andere volwassenen zou moeten delen.
De ophanging van de Nissan Ariya is wel aan de harde kant, zoals dat bij de meeste EV-SUV's tegenwoordig het geval is. Dan rijdt de Renault Mégane E-Tech Electric een stuk vloeiender, scherper en dus aangenamer.
Wel jammer dat je moet opleggen voor de interne driefasenlader van 22 kW
Het snellaadvermogen van de Nissan Ariya bedraagt 130 kW, zodat een half uur volstaat om het accupakket van 2 naar 80% van zijn mogelijkheden te duwen. Wel jammer dat je moet opleggen voor de interne driefasenlader van 22 kW, toch onontbeerlijk als je je elektrische auto regelmatig wil opladen aan een openbaar laadstation. Zoals in mijn geval, want ik woon in een rijhuis in de binnenstad en heb dus geen eigen wallbox.
Het principe is geweldig, maar de uitwerking blijft een probleem. Ik heb het over de digitale binnenspiegel, die last had van de vuile camera en er enkel in slaagde wazige beelden op de achteruitkijkspiegel te projecteren.
Dus Nissan Ariya
De Nissan Ariya is een prettige, best stijlvolle verschijning die zacht rijdt, voldoende rijbereik heeft en zijn batterijen net snel genoeg kan opladen. De prijs is stevig, maar daarvoor krijg je ook een heleboel uitrusting in de plaats. Ondanks de niet altijd even wisselende kwaliteit van de materialen ben ik fan van het interieur, vooral van die geïntegreerde aanraaktoetsen, maar stoor me wel aan de krampachtige zitpositie en de opdringerige geluidjes. Het weggedrag is evenmin bijzonder, terwijl de ophanging toch te strak is voor de interstedelijke verplaatsingen waarvoor de Nissan Ariya ontwikkeld werd.
Dus jawel, de Nissan Ariya is goed. Juist jammer dat we er zo lang hebben op moeten wachten, waardoor deze elektrische SUV wat momentum verloor. En waardoor hij nergens echt weet uit te blinken.
8
