Ik kan niet zeggen dat elk testmodel dat ik voor de deur parkeer, hem koud laat, maar het helpt als er een link naar de een of andere stervoetballer is. Daar heeft hun generatie nu eenmaal meer kaas van gegeten. Het internet staat vol van filmpjes waarin je de pakweg de Rode Duivels op hun trainingscomplex ziet arriveren, een parade die wat weg heeft van het Goodwood Festival of Speed. En van een catwalk met handtassen en zonnebrillen.
Voetballers en supercars zijn twee handen op een buik. Zonder de astronomische lonen die wereldwijd uitgekeerd worden aan soms nog piepjonge spelers, zouden een heleboel prestigemerken de verkoop van hun steigerende luxepaardjes zien kelderen. Soms versterken ze elkaar: de destijds in Londen door Christiano Ronaldo in de prak gereden Ferrari 599 GTO is intussen meer waard dan een nog rijdend exemplaar.
Dat vaardige voetballers daarom geen getalenteerde bestuurders zijn, helpt natuurlijk ook om de verkoop van die exoten verder op te trekken. Daar kun je mee lachen tot het niet meer grappig is. Mijn zoon heeft geweend voor de onlangs verongelukte Diogo Jota, de Portugese schaduwspits bij Liverpool.
Als de fans, de clubs en je bankrekening je vertellen dat je speciaal bent, dan denk je al snel dat er andere (verkeers)regels gelden. Tot je een Lamborghini aan gort rijdt tegen een vangrail en je je kersverse bruid en jonge kinderen moet achterlaten. Ik wil me niet uitspreken over omstandigheden van het spijtige ongeval, maar elk mensenleven is een verlies.
Als de fans, de clubs en je bankrekening je vertellen dat je speciaal bent, dan denk je al snel dat er andere (verkeers)regels gelden.
Terug naar die rommelige kinderkamer waarin ik weer wat orde probeer te krijgen, naar de witte muren die om een poster schreeuwen. Nu zijn de tijden wel veranderd. Vroeger vielen er overal autoposters te scoren; elke sigarettenfabrikant en elk tankstation deelde ze uit alsof het snoepjes waren, zodat er een Bastos-Rover van TWR en een in prachtige Texaco-kleuren gestoken Eggenberger Ford Sierra RS Cosworth tegen mijn muur hingen.
Maar mijn favoriet was de Stradale-versie van de Lancia 037 Abarth. Het was geeneens een poster, gewoon enkele pagina’s die mijn vader uit een Italiaans automagazine had gescheurd dat hij ergens onderweg had gekocht. Hij had ze met lijm tegen mijn muur gekleefd, alsof het behang was. Die Stradale is dan ook veel langer blijven hangen dan de andere posters, die ik regelmatig verving wanneer er een autosalon gepasseerd was – vroeger dé gelegenheid om nieuwe posters te verzamelen.
Maar die 037, die bleef gewoon hangen. Ik was te jong om de Martini-versie daadwerkelijk te weten rijden, maar het is altijd mijn favoriete rallywagen gebleven. Ik ben nochtans een kind van het McRae-tijdperk, van de Impreza’s en de Evo’s. Dat was toch iets anders dan een i20 of een Yaris.
Op de presentatie van de Ypsilon HF stonden er drie rallywagens te pronken, met naast de Stratos en de Delta ook een 037. Ik voelde mijn benen week worden en werd plots 40 jaar jonger, want wij hebben een geweldige tijd gehad samen. Ik ben net naar de Brico geweest voor wat behanglijm en grasduinde door de jongste edities van AutoGids, op zoek naar een waardige opvolger voor mijn geliefde 037.
Vroeger was alles beter en in de autowereld zou dat best zo kunnen zijn, maar er zijn nog steeds een heleboel prachtige wagens die ook kinderen aan het dromen kunnen zetten. We zouden er alleen voor moeten zorgen dat voetballers wat meer smaak hebben, zodat we onze kroost tenminste de juiste waarden meegeven. Manchester City-spits Erling Haaland verdient ongeveer 60 euro per minuut, maar heeft wel wagens zoals een SP2 Monza in de garage staan. Dat maakt zijn goals toch net iets waardevoller.
Nieuws
