Detailtests / 2025 Opel Frontera Hybrid 145 (GS)

Alfa Romeo doet het met de Junior, Ford (onder andere) met de Capri en Opel nu ook met de Frontera: een oude naam op een nieuwsoortig model plakken. Wie de jaren 90 bewust heeft meegemaakt, herinnert zich ongetwijfeld dat de originele Frontera een bonafide offroader was met vierwielaandrijving en een reductiebak. Niets van dat alles in deze nieuwe uitvoering, die weliswaar een stoere pose aanneemt, maar verder vooral een toegankelijke cross-over wil zijn.

En toch is deze Stellantis-Opel anders dan zijn stalgenoten, die stuk voor stuk een evenknie bij Peugeot hebben: de Corsa met de 208, de Astra met de 308, de Mokka met de 2008, en ga zo maar door. De nieuwe Frontera doet het daarentegen met… Citroën-genen, wat lijkt aan te geven dat Opel dit model in de eerste plaats voordelig in de markt wil zetten.

Vervanger Crossland

De Opel Frontera vervangt de Crossland. De neofiet komt qua filosofie nog altijd uit in het B-segment, maar is wel een stuk groter dan zijn voorganger, waardoor hij qua formaat stilaan in een klasse hoger thuishoort. In de lengte is er 16,8 centimeter bijgekomen (nu 4.385 millimeter), in de hoogte 3 centimeter (1.795 millimeter) en tussen de assen 6,6 centimeter (2.670 millimeter). In de koffer past er voortaan minstens 460 en maximaal 1.600 liter, wat vooral met de achterbank neergeklapt een groot verschil is ten opzichte van zijn voorganger.

Niet toevallig heeft de nieuwe Frontera ongeveer dezelfde afmetingen als de huidige Citroën C3 Aircross, het model waarmee hij zijn volledige techniek deelt. Beide Stellantis-modellen staan op het nieuwe Smart Car-platform van de groep, dat zowel verbrandingsmotoren als pure EV-aandrijflijnen ondersteunt. Wie goed naar de flanken van de Frontera kijkt, herkent er trouwens duidelijk de contouren van de C3 Aircross in. Het zal dan ook niemand verbazen dat de Opel-variant eveneens als zevenzitter wordt aangeboden, voor 800 euro extra.

Minder voor de hand liggend is dat Stellantis de nieuwe Frontera als een budgetauto positioneert. Dat geldt bij uitbreiding voor alle modellen die op het Smart Car-platform komen te staan, maar het is wel de eerste keer dat het met een Opel gebeurt. Zoals hierboven al aangehaald, werd het enige Duitse merk in de groep tot nog toe nagenoeg consequent aan Peugeot gelinkt. Door Opel nu met Citroën te huwen komt er alvast verandering in die strategie voor het populaire B-segment.

Concurrent Dacia Duster

Sterker nog, Stellantis ziet de nieuwe Frontera als een concurrent voor de Dacia Duster, wat zich uit in kekke kleurencombinaties en stalen velgen in wit of zwart. Dat het ook zakelijker kan, bewijst het monotoon zwarte fotomodel dat Opel ons ter beschikking stelde voor deze test. Noem dat gerust een gemiste kans, want daardoor neemt de coolfactor van deze spring-in-‘t-veld al meteen een stevige duik.

Dat de Frontera onder besparingskoning Carlos Tavares tot stand is gekomen, merk je aan allerlei kleine dingen. Starten doe je bijvoorbeeld met een klassieke sleutel, rijden in een voorgeprogrammeerde stand. Aan stuurpeddels, rijprofielen of sportmodi doet de Frontera niet mee – zelfs de geteste topversie in GS-livrei niet. Verder tonen de schroeven zich open en bloot tussen de vouwen van de carrosserie. Alleen op plekken waar ze anders écht in het oog zouden springen, bijvoorbeeld in de naden van de kofferklep, heeft Stellantis stickers in koetswerkkleur gebruikt om ze te camoufleren.

Vanbinnen overheersen harde kunststoffen en grijze tinten, terwijl zelfs de kleuren op het infotainmentscherm somber zijn. Een verwarmbaar stuurwiel, stoelverwarming en een automatische airco behoren wel tot de mogelijkheden, maar een knop om de gevoeligheid van de automatische ruitenwissers te regelen dan weer niet. Kortom, het degelijke geluid van een Duits portier hoef je hier niet te verwachten; dat zou misschien ook wat veel gevraagd zijn voor een basisprijs van 24.750 euro.

Foto’s: Julien Mahiels