Detailtests / 2023 Renault Espace E-Tech Full Hybrid (Esprit Alpine)

Zoals al gezegd delen de Austral en Espace hun serieel-parallelle hybride-aandrijving, met centraal een kersverse 1,2-liter-drie­cilinder op benzine. Een uiterst efficiënte verbrandingsmotor, met een thermisch rendement van 41 procent. Om dat even te kaderen: een dergelijk percentage is normaal voorbehouden voor ­dieselmotoren. Het spreekt voor zich dat de Fransen daarvoor alle truken uit de kast hebben gehaald.

Zo draait de driecilinder volgens de Miller-cyclus, wat concreet betekent dat hij bij gedeeltelijke belasting zijn inlaatkleppen langer openhoudt. De lagere vullingsgraad (minder zuurstof en dus ook minder benzine) die daardoor wordt gecreëerd, vlakt het vermogen af, maar zorgt anderzijds voor een betere (lees: completere) verbranding van het mengsel. Daarnaast werd de 1,2-liter ook bedacht met een hoge compressieverhouding (12,0:1). Uiteraard komt de drukvoeding van een turbo met variabele geometrie. De in- en uitlaatkleppen krijgen dan weer een variabele timing, de waterpomp wordt elektrisch aangestuurd en de uitlaatgassen passeren door een EGR-klep met lage druk.

Daadkrachtige driepitter

Al die spitstechnologie moet er niet alleen voor zorgen dat het verbruik binnen de perken blijft, maar tegelijk de nodige daadkracht verzekeren. Met 130 pk en 205 Nm kunnen we stellen dat Renault in dat laatste alleszins is geslaagd. Temeer daar de driepitter kan bogen op de bijkomende ondersteuning van twee elektromotoren: een tractiemotor en een starter-generator. Die eerste levert 70 pk en 205 Nm en staat in voor de elektrische aandrijving, motor nummer twee is 25 pk en 50 Nm sterk en heeft het starten van de verbrandings­motor en het regelen van de schakelovergangen als belangrijkste taken. De stroom komt daarbij uit een 2 kWh sterke batterij (geleverd door het Chinese Sunwoda) met een spanning van 400 volt. Daar zit ook het verschil met de Captur en Clio E-Tech, die in hun vrijwel identieke hybrideset-up maar over 230 volt kunnen beschikken, en daardoor elektrisch minder performant voor de dag komen.

En dan is er nog de grootste exoot in deze opstelling: de gerobotiseerde versnellingsbak met klauwkoppelingen of zogenoemde ‘multimode’-bak. Daarbij worden twee versnellingen voor de elektromotor gekoppeld met vier verhoudingen voor de benzine. Samen geeft dat vijftien verschillende combinaties, die onder te verdelen vallen in vijf bedrijfsmodi: puur elektrisch, zuiver op benzine, een samenwerkings­verband tussen beide motoren, e-drive (de elektromotor drijft de wielen aan, terwijl de verbrandingsmotor fungeert als generator) en een recuperatiemodus (waarbij de kinetische energie de batterij bijlaadt). Die regeneratie kun je trouwens in vier standen versterken dan wel afzwakken via de peddels achter het stuur. Dat is meteen ook de enige manier waarop je de werking van dit aandrijfgeheel kunt beïnvloeden; voor de rest is het de elektronica die bepaalt welk programma wanneer draait.