- Score redactie 15.61 /20
De Puma werd altijd al geprezen voor zijn degelijke onderstel, waarvan de set-up in zijn definitieve plooi werd gelegd in ons eigenste Limburg, op de Ford Lommel Proving Ground. Dankzij de inbreng van de specialisten aldaar ontpopte de Puma zich tot een van de leukst rijdende kleine cross-overs – er was een tijdlang zelfs een heuse ST-versie van 200 pk beschikbaar, toch een teken dat dit onderstel wel wat aankon.
Ondanks de extra kilo’s van de Gen-E-versie blijft dat oordeel overeind in deze elektrische Puma: is de Puma op benzine een van de prettigst rijdende auto’s in zijn categorie, dan geldt dat net zo goed voor zijn elektrische uitvoering. De instellingen van de schokdemping zijn uitzonderlijk goed gekozen: niet te laks, maar ook nooit stug, zodat de filtering altijd degelijk blijft. Voeg daar veren aan toe met een al even oordeelkundig gekozen hardheid, een eenvoudige, maar doeltreffende ophangingslay-out en een ideaal afgestelde besturing, en je krijgt een auto die als geen ander comfort weet te rijmen met een netjes ingetoomd koetswerk.
Eenpedaalmodus
Levendigheid gaat hier hand in hand met een stille werking. Door de afwezigheid van motorgebrom willen in EV’s stroomlijn- en rolgeluiden van de banden al eens des te harder opvallen, maar niets daarvan in deze Puma Gen-E. In deze Ford merk je niks van windgeruis (met dank aan de erg verzorgde aerodynamica) of rolgeluiden, zelfs niet met de bredere (en uitstekende) Continental EcoContact 6-rubbers in de maat 215/50 R 18 onder onze Premium-testuitvoering (de basisversie staat op even brede zeventienduimbanden met een iets hogere wang). Daarmee blijft het interieur van deze Gen-E op ieder moment een bijzonder rustgevende cocon.
De trekkracht is vrij van kritiek en de motor is voldoende krachtig om altijd en overal vlot met het verkeer mee te kunnen, zodat het Sport-programma – de enige rijmodus waarin je over de volle 168 pk beschikt – helemaal geen must is. Eigenlijk brengen die rijprogramma’s sowieso niet veel bij, tenzij misschien de Slippery-stand voor op sneeuw of ijzel (maar die hebben we niet op zijn merites kunnen beoordelen).
De vertragingen zijn daadkrachtig én goed doseerbaar, al hebben we wel spatels achter het stuur gemist om met de energierecuperatie en dus de motorrem te kunnen spelen. Ronduit onhandig is daarnaast dat de virtuele knop om de eenpedaalmodus in te schakelen diep verstopt zit in de krochten van de centrale aanraakinterface. Een probleem dat er in de praktijk geen is, want de weinig lineaire werking van die eenpedaalmodus gaat zodanig irriteren dat je er toch al gauw genoeg van krijgt.
Tests
